Artık neredeyse bütün kariyer planlarıma veda ettim.Olmuyor ya! Demek ki diplomalı ev kızı olmam gerekiyormuş. ( Yazar burada güya tevekkül ediyor.)
Madem ev kızı olmak için 6 sene üniversite okudum , üstüne üstlük yüksek lisans yapıyorum.O zaman ev kızlığını doruklarda yaşamalıyım.
Klasik bir Türk kızı turşudan, konserveye ( Bulaşık makinesinde pişenden değil ) ,reçele, salçadan, sosa her şeyi yapabilmeli. Aynı gün 3 odayı temizleyebilmeli, sofraya en az 3 çeşit yemek çıkarabilmelidir.
NOT: Küçükken annem bana hiç bir iş yaptıramazdı.Kızdığında '' Ben möhöm insan olucam, Möhöm insanlar kış hazırlığı mı yapar.'' diyordum. Ahh canısı. Çok büyük adam oldun. Sanki büyük adamlar turşu yemiyor.
Neyse efenim yukarıda saydığım aktiviteleri gerçekleştirirken beynimin çalışmasına engel olamamamdan mütevellit; bu saydıklarımın aslında ekonomik şeyler olmasını fark eden beynim, çalışmasını devam ettirdi.Veee ordan '' Tek maaşla nasıl geçineceğiz biz?'' de takılı kaldı.
Tek maaşla ev alabilir miydik?, Biri yurt dışı olmak üzere senede 2 tatile çıkabilir miydik?, Artık Zara' dan giyinebilir miydim?, hamuru böyle kabartan şey neydi?, babam böyle pasta yapmayı nereden öğrenmişti?
Sonra ablamın bir arkadaşının tek maaşla 3 ev aldığını öğrendim, üstelik son model bir arabası vardı. Karar vermiştim. Bundan böyle o çift idolüm olacaktı. Bütün sırlarını öğrenmeliydim.Radikal kararlar almalı ve hemen uygulamalıydım.
- LCW dan başka mağazada - ki o da sezon sonlarında- alışveriş yapacaktım.
- Evimde lambaların altına '' Gereksizse söndür'' yazacaktım.
- Günün en az bir öğününü bedavaya getirecektim.(hhehe biliyorum, iğrencim.3 ev alcaz , kolay mı)
- Düğüne kadar daha çok arkadaş edinip, hepsini düğünde altın takmaya mecbur etmeliydim.
Bakınız Hande aplam bile kazandığı onca paraya rağmen devir ekonomi devri diyip bi2 kıyafeti 7 8 kere giyiyormuş :)
ilk satırlarını okuduğumda SANKİ BENİ ANLATIYOR dedim. bende 2 üniversite okudum ve yüksek lisansım bitmek üzere. lakin erkeğin önüne akşam sofrada diplomaları koyamıyosun işte =)
YanıtlaSilhahaha:)bayıldım bu aralar aynı şeyleri ben de yaşıyorum ekonomi yapmak biraz alışkanlık sanırım ben pek beceremiyorum:)
YanıtlaSilkomik bi yazı olmuş ama dikkat edersek evimizin nasıl bereketlendiğini görücez.. LCW nın büyük ortağı Malatyalı olduğu için ucuz giyiniyoruz.. neler neler aldık fabrika satış mağazasından 1-2-3 liraya penyeler pijamalar vs.. Hadi bakalım eko olma vakti :)
YanıtlaSilceyda benim de sevgilim malatyalı.Ya bu malatyalılar bu kadar iyi olmak zorunda mı
YanıtlaSilÖyle mi neresinden acaba belkide tanıyoruzdur.. Yalnız haberin olsun Malatyalılar hep ben derler memleket bağımlısıdır bazen usandırıcı olabilir :)
YanıtlaSilayy benimkisi hiç öyle değil hatta stajını memleketinde yapabileceği halde yanımda yapıyor.Yazıhanlı aslen :)
YanıtlaSiliyi o zaman hemde çok iyi :) yazıhan için bir şey diyemicem pek tanımıyorum ama çok küçük bir yer.. kayısı bahçeleri var mı sen nerelisin..
YanıtlaSilkayısı bahçesi olmaz mı? o da pek bilmiyor.merkezde oturuyorlarmış.ben konyalıydım ama artık malatyalıyım :))
YanıtlaSilÇok hoş bir yazı olmuş. Çok ta samimi buldum. Keşfettiğime çok sevindim bloğunuzu. Banada beklerim :)
YanıtlaSilAblanın arkadaşının maaşını çok merak ettim ben de.Bunca yıldır çalıştım zaman zaman tasarruf bile yaptım hatta çok iyi para da biriktiririm ama gel gör ki ne bir arabam ne de bir evim var :)))
YanıtlaSil