Kız İstemem Nasıl Oldu da Bitti?

Ayy ne güzeldi! Hazırlıklar, heyecanlar  birkaç gün öncesi başladı.Heyecan dediysem, ben de yok bir şey,sevgilim heyecanlı. Cuma günü sabah 5'te inecekler Konya'ya. Ertesi gün de nişan olacak. Yani erkek tarafının bir acabası yok. Kızı alacaklarından eminler.

Neyse efendim ben her şeyin en güzeli olsun diye çaba içindeyim.Mesela gittik çikolatayı ayarladık. Pazarlığını bile ben yaptım. Öyle güzeldi ki  misafirlere  tutmaya kıyamadım. Ama zalımlar hemen 2-3 tane aldılar.Bakın şekerim.

Neyse efendim. telefonumu sabah 5 e kurarak yattım.Sabahın nurunda kalktık. Allahtan evimiz otogara yakın.Misafirlerimizi aldık.Eve gelince uyurlar dedik ama uyumadılar.Kahvaltı yapıp dışarı çıktık.Artık Mevlana senin, Şems benim, Konyayı gezdik.Günün 15 saatini uyku olarak geçiren ben 4 saatlik uykuyla duruyorum.Ama durmak yok,yola devam.Eve geldik,hemen bir etliekmek siparişi ile karınlarımızı doyurduk. Sonra ben kuaföre gittim.Saçlarımı yaptırıp-ki benim yaptığımın aynısıydı kesinlikle- eve döndüm.Makyajımı da siz sevgili blogger arkadaşlarım sayesinde kendim yaptım.Teşekkürü bir borç bilirim.

Eve geldiğimde sandım ki Çin Halk Cumhuriyeti bizde.Sanırsın nişan yapıyoruz herkes gelmiş.Yani biz bize olamadık, ki ben hep bunu istiyordum.

Allahım babam gece boyunca ülkeyi kurtardı,siyasetten bahsetti.Bir tek onun sesi geliyor. Daha kahve bile hazır değilken beni istemişler.Babam vermiş.Bunlar benim için üzücü durumlardı.Ya aceleniz nedir?

Neyse biz kahveleri yaptık.(biz dediğim  ablamla bir komşu abla) Tuzumuzu attık.İşte kanıtı;

Sonra da  bir sürü fotoğraf çektirdik.

Çikolatalarımı yediler :(

Gülüşe dikkat :)