Hiç bir zaman -çocukluğum da dahil- evlenip mutlu olmayı hayal etmedim. Hayallerim hep okuyup büyük adam olmakla ilgiliydi. Dünyayı biraz daha yaşanabilir kılmak üzerineydi. O yüzden ben hiç bir zaman düğünümü hayal etmedim, mezuniyetimi hayal ettim. Acaba gelinlik bana yakışır mı yerine kep bana yakışır mı soruları meşgul etti aklımı. Kızsal mevzularla uğraşmak yerine kitap okumayı tercih ettim.Hatta böyle kızlara içten içe burun kıvırdım.
En nefret ettiğim insan tipi ''Ayyy! Ben bunu yapamam, şunu giyemem.Sevgilim kızar.'' diyen insanımsı varlıklar oldu.Zavallılıkla suçladım onları hep.Bu dünyada varlıklarını sevgililerine borçluymuş gibi hissettim hep. Sanki sevgilileri kocaları olmasa solup öleceklermiş gibi.
Zaman geldi, anladım.Aslında o insanların da benim de tercihlerimiz çok da bilinçli değilmiş.Hayat bizi bir yerlere sürüklemiş, bazı tercihleri dayatmış.Biz de sanki kendi tercihlerimiz gibi yaşamışız işte.
Şimdi hayatımda sevdiğim bir insan var.Ve biz evleniyoruz.Aman Allah'ım ben evleniyorum.Şaka olmalı.Yok yok şaka değil.Ciddi ciddi evleniyorum.
Öyle açık saçık giyinen bir insan değilim.Yerine göre diyelim.Gel gör ki kıskanan bir insan var.Rahatsız oluyor filan.
Daha önce sevdiğim bir insanı da benzer bir sorundan kaybettiğim için sesimi pek çıkaramıyorum ama yaşamıma , varlığıma birisinin gelip burun sokması hiç hoşuma gitmiyor.Sanki ben bilmiyormuşum gibi.Sanki ben anlamazmışım gibi.Birilerinin benim yerime düşünmesine ihtiyacım varmış gibi. Yani kadınlar bilmez erkekler bilir gibi. Kadın susar, erkek konuşur gibi.-ne çok gibi dedim yahu-
EVLENME ÖNCESİ DEPRESYONDAYIM GALİBA :((
Siz de böyle hissettiniz mi? En önemlisi benim gibi kendini fazla önemseyen bir insansanız, bu his nasıl geçti?
---KİMSEYİ ELEŞTİRMEDİĞİME DİKKAT ÇEKERİM. SADECE FİKİR BEYAN EDİYORUM---
Ah canim kiyamam ama yalniz degilsin :) bendede öyle olmusdu. Hep okumak büyük insan olmak ve dünyayi gezmek istiyordum.Ölye olduda ama günün birinde iste birisi cikiyor karsina Benim karsima ciktigi gibi :) 10 senedir beri taniyordum esimi ve hala evlilige biraz sicak bakmazken evleni verdik :) iyikide evlenmisim diyorum.Insan olgunlastikca düsünceleri,davranislari ve hayat felsefesi degisiyor. Bunada büyümek diyoruz-olgulasmak diyoruz. Allah sadece karsimiza iyi insanlar cikarsin.(amin)
YanıtlaSilNe güzel içini dökmüşsün bayıldım :)
YanıtlaSilbe nde tıpkı senin gibi düşünenlerdenim ve hala evliliğe kızların o hareketleri beni sinirlendiriyor :)
içten içe de korkuyorum büyük konuşup başıma gelmesinden :) sana da böyle olmuş sanırım :)
Ama ne güzel mutlusun aslında, sevdiğin için yapıyorsun bunu, yapmacık değil başkaları için değil, kendin için ;)
bu şekilde düşün ve her anının tadını çıkar boşver :)
tecrübesi olmayan birinden pek bilmiş lafar oldu bunlar ama büyük konuştuğum herşey başıma geldiği için ilerde seninle aynı durumda olacağımı adım gibi biliyorum :)
tebrikler :) gelişmeleri buradan görebilmek dileğiyle ;)
emre de kıskanır güzel bir şeyler giydiğim zaman. istediğim gibi giyinirim,benim bedenim benim kararım diyerekten hafif şakalı olarak cevabımı iletiyorum. =)
YanıtlaSilalışmak zorundalar bence,evlenmeden giyimimize karışırlarsa,evlendikten sonrasının hakkından gelemeyiz dimi.
kendini önemsemek değilde özgürlüğümü çok önemserim, ne zaman kısıtlamaya çalışsa tam tersi şeyler yaparım. o yüzden hep suyumdan gider o da. =)
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilcanm benim birinin hayatına müdahale etmesi kolay kabullenebilir birey olmasa da hayatında seni senden çok düşünen biri olması,sana destek olması hereyden daha güzel..
YanıtlaSilumarım musmutlu olursunuzz :)
hahhaha olmaz mı hiç :)
YanıtlaSilİlk aşamada hemen ipleri eline verme derim
ama aşırıya kaçmadan tabiki
herşeyin aşırısı zarar